GÓRA BUKOWINKA (=Bukowa Góra) k/Radzimowic
Dr Stanisław Piotrowski
Bukowinka to kilkuwierzchołkowy szczyt (621 m n.p.m.) położony na E od Radzimowic. Bukowa Góra zbudowana jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych pochodzenia wulkanicznego – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz pochodzenia osadowego – fyllitów, łupków serycytowych, łupków albitowo-serycytowych, tzw. łupków radzimowickich, a także marmurów, tzw. wapieni wojcieszowskich. Te stare skały należące do metamorfiku kaczawskiego pocięte są żyłami karbońskich lub permskich porfirów (ryolitów) i granitów. Zarówno skały żyłowe jak i metamorficzne okruszcowane są związkami miedzi i arsenu, które były podstawą górnictwa w tym rejonie.
W porfirach i kwarcytach obecne są:
– chalkopiryt,
– chalkozyn,
– piryt,
– galena,
– epidot.
Z kolei w łupkach zieleńcowych najczęściej obecne są:
– hematyt (błyszcz żelaza),
– albit,
– kowelin,
– limonit,
– malachit,
– kupryt.
· Chalkopiryt – w porfirach intrudujących w staropaleozoiczne kwarcyty; okruszcowanie rozproszone wraz z galeną i pirytem,
· Chalkozyn – w pobliżu szczytu na N zboczu Bukowinki; wąska, długości kilkudziesięciu m soczewka kruszców Cu wśród kwarcytów; także kowelin, kupryt, malachit, limonit,
· Epidot – w polu kontaktowym porfiru; drobnosłupkowe, żółtozielone kryształy,
· Galena – w porfirach, rozproszona, ale dostrzegalna gołym okiem; galena i chalkopiryt często obrastają piryt,
· Hematyt – w łupkach zieleńcowych, czarne, silnie błyszczące tabliczki,
· Kowelin – w obrębie mineralizacji rozproszonej w kwarcytach; obok chalkozynu, malachitu, kuprytu, limonitu; dość często wtórny po chalkozynie,
· Kupryt – na N stoku pod szczytem, w okruszcowanej Cu soczewce kwarcytowej; na chalkozynie i kowelinie wzdłuż płaszczyzn łupliwości,
· Limonit – w żyłkach przecinających kwarcyty, obok wtórnych minerałów Cu,
· Malachit – w strefie okruszcowania Cu kwarcytów na N stoku góry; niewielkie ilości wraz z chalkozynem, kowelinem, kuprytem i limonitem,
· Piryt – w porfirach intrudujących w kwarcyty, rozproszone lecz widoczne makroskopowo okruszcowanie wraz z chalkopirytem i galeną.
LITERATURA:
Wycieczki mineralogiczne po Polsce (pr. Zbiorowa). Przewodnik. Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego. Wrocław 1978.
Lis J., Sylwestrzak H., 1986: Minerały Dolnego Śląska. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
Wikipedia.
Dziekoński T., 1972: Wydobywanie I metalurgia kruszców na Dolnym Śląsku od XIII do połowy XX wieku. PAN Instytut Historii Kultury Materialnej. Wrocław et al.